Srpska bibliografija knjiga 1868–1944. najobimniji je segment opšte srpske retrospektivne bibliografije. Sa više od 100.000 jedinica ona predstavlja najveći poduhvat te vrste u ovom delu Evrope. Njena izrada započela je šezdesetih godina HH veka, a izdavanje tomova 1–20 trajalo je od 1989. do 2008. godine. Ona se hronološki nadovezuje na Novakovićevu Srpsku biblijografiju i pokriva period do pred sam kraj Drugog svetskog rata.
U pitanju je najveća bibliografska prezentacija srpske knjige koja se može naći na jednom mestu. U nju je uložen trud nekoliko generacija bibliografa Narodne biblioteke Srbije, koji su decenijama istraživali sve raspoložive biblioteke i dostupne izvore kako bi krajnji proizvod bio što potpuniji. Sistematski su davani sadržaji knjiga, a beleženi su i podaci koji se u standardnoj praksi zanemaruju, kako bi informativni nivo bio što viši. Svaki tom sadrži autorski i predmetni registar.
Period pokriven ovom bibliografijom označen je ekspanzijom proizvodnje srpske knjige, koja se poklapa sa modernizacijom Srbije kao države i konačnom emancipacijom Srba kao političkog naroda, a potom i njenim utapanjem u drugačiju državnu tvorevinu. Kraj ovog razdoblja obeležen je promenom društvenog sistema, što je imalo ogromne posledice po celokupnu srpsku kulturu zbog naglih političkih promena, koje su uzrokovale i promene u samom nacionalnom identitetu. To je uticalo i na karakter Srpske bibliografije knjiga 1868–1944, koja je izrađivana u periodu nenaklonjenom tradicionalnim shvatanjima, što je dovelo do sužavanja njenog mogućeg obima i kvaliteta. Stoga se brzo po dovršavanju planiranih poslova javila potreba za dopunama, zbog čega je posle deset godina izdat i 21. tom, koji je, osim što je predstavio novopronađene naslove, uključio u sebe i one publikacije koje ranije nije bilo moguće uvrstiti među srpske iz političkih razloga. Na ovaj način je nacionalna retrospektivna bibliografija ovog perioda uveliko dobila na istorijskoj autentičnosti, te tako, zajedno sa Srpskom bibliografijom knjiga 1801–1867. konačno predstavlja pouzdan aparat i merilo srpske istorijsko-kulturne identifikacije.
