«Mesto Ranka Mladenovića (1892–1943) u istoriji srpske književnosti, posebno pesništva i drame, je sa više ili manje pronicljivosti određeno, ali to ne znači da je delo ovog višestruko obrazovanog i darovitog pesnika, dramatičara, esejiste, teoretičara drame, urednika, pozorišnog i književnog kritičara, dramaturga, upravnika Narodnog pozorišta u Beogradu i – ne na poslednjem mestu – profesionalnog istoričara protumačeno, s obzirom na ono što predstavlja njegov etimon (L. Špicer), njegovo suštinsko duhovno jezgro.»
Bojana Stojanović
