Svesni da i posle osam vekova od nastanka najstarijih knjižnih kolekcija srpsko bibliotekarstvo nema napisanu – istraženu, proučenu, sistematizovanu i sintetizovanu istoriju, moramo s radošću dočekivati sve knjige koje, poput kamenčića mozaika, doprinose upotpunjavanju slike o njihovom razvoju. Već stoga može da nas raduje studija kojom autorka Ana Savić analizira rad najznamenitije srpske biblioteke u Osmanskom carstvu i biblioteke kojom počinje moderna istorija srpskog bibliotekarstva na Kosovu i Metohiji. Podsećajući na tradiciju zadužbinarstva kod Srba i na velikog narodnog dobrotvora Simu Andrejevića Igumanova, u centar svojih istraživanja i analiza autorka je stavila rad jedne zadužbinske biblioteke – biblioteke Bogoslovije Svetih Ćirila i Metodija u Prizrenu.
Knjiga se bavi istorijom i razvojem biblioteke koju je Sima Andrejević Igumanov osnovao kao školsku biblioteku Prizrenske bogoslovije, svoje zadužbine. Studija ističe značaj biblioteke Prizrenske bogoslovije od trenutka njenog nastanka 1872. godine do preseljenja u Niš 1999. godine, i prati njen dalji razvoj kao savremene biblioteke sve do danas. Nastanak i razvoj Biblioteke istražuje se paralelno sa istorijom Prizrenske bogoslovije, a kroz njenu istoriju osvetljava se i značaj zadužbinarstva u Srbiji, naročito u XIX veku. Kako je za razumevanje uloge Prizrenske bogoslovije i njene biblioteke u razvoju srpske kulture od izuzetne važnosti poznavanje političkih i kulturnih prilika u kojima je ona radila, rad pruža uvid u političke i kulturno-prosvetne prilike u Staroj Srbiji u vreme nastanka i prvih godina rada Bogoslovije, ali i uzroke koji su, tokom druge polovine XX veka, doveli do toga da Bogoslovija promeni sedište, odnosno da se preseli iz Prizrena u Niš.
